Historia haftu sutaszowego



Od czasów antycznych po dzień dzisiejszy ludzie dążą do upiększania siebie. Kamienie i metale szlachetne, biżuteria, architektura, projektowanie wnętrz i ubrań zawsze były oznaką nie tylko zamożności i statusu społecznego, ale także były wskaźnikiem gustu, godności, zrozumienia kultury i sztuki.

Porozmawiajmy o hafcie sutaszowym, technice, która powstała we Francji w pierwszej połowie XIV wieku. Technika ta była wykorzystywana zarówno przy produkcji sukienek dla kobiet, jak i przy produkcji biżuterii. Swego czasu przyłożyli do niej rękę holenderscy mistrzowie i tak pojawiła się technika, przypominająca słynne rosyjskie taśmowe tkactwo. Przez wieki technika przeżyła wiele wydarzeń historycznych i stała się samodzielnym kierunkiem sztuki.

Krok po kroku technika się rozwijała, została przeniesiona do stroju kobiet, ku wielkiej uciesze pań, miała także swoje miejsce w dekoratorstwie. W Rosji haft sutaszowy rozprzestrzenił się za czasów panowania Piotra Wielkiego i był powszechnie stosowany przy wykańczaniu męskich ubrań. W XIX - XX wieku haft sutaszowy stracił na znaczeniu, był niesłusznie zapomniany i używany zazwyczaj tylko przy produkcji kostiumów teatralnych.

Drugie życie haftowi sutaszowemu dała izraelska projektantka Michal Negrin na początku lat 90-tych XX wieku. Michal ożywiła haft sutaszowy jako sztukę zdobniczą, i jako pierwsza zastosowała tą technikę w produkcji ozdób jubilerskich. Szeroką popularność haft sutaszowy, stosowany w produkcji biżuterii, zyskał dzięki izraelskiemu jubilerowi Dori Csengieri.

Od 1997 roku izraelscy jubilerzy – projektanci Dori Csengieri oraz Rina Mor zakorzeniały w umysłach konsumentów ozdób jubilerskich unikatową technikę haftu sutaszowego, dały jej nowe życie i sprawiły, że cały świat uznał fakt narodzin nowego trendu w produkcji biżuterii.


Ożywienie haftu sutaszowego odbywa się dziś. Przez ostatnie 11 lat trwa odrodzenie tej techniki. Haft sutaszowy staje się modny. Żadna nowoczesna kobieta nie pozostanie obojętna patrząc na wdzięczne linię i unikalność tego haftu.

W stylu soutache można dziś zobaczyć przeróżną biżuterię - naszyjniki, broszki, kolczyki, bransoletki, torebki, wachlarze, spinki do mankietów, agrafki itd.
Każdy wyrób jest wyjątkowy, nie jest dublowany i nie jest produkowany w ilościach hurtowych. Biżuteria wykonana techniką soutache to bogata paleta kolorów, bogactwo naturalnych kamieni szlachetnych i minerałów, niezwykła lekkość i styl. Każdy produkt jest wspaniałym prezentem, podkreśli kobiecy urok, indywidualność, oryginalność, doda wdzięku i ekstrawagancji.

Biżuteria wykonana techniką haftu sutaszowego jest powszechnie dostępna obecnie we Włoszech, Japonii, Ameryce, Hiszpanii i Izraelu.
W Rosji biżuteria w stylu soutache nie jest powszechnie dostępna w sprzedaży. Rina Mor podzieliła się swoimi planami odnośnie Rosji. W 2009 roku planuje otworzyć fabrykę produkcji biżuterii w stylu soutachei w Moskwie, co pomoże sprostać zapotrzebowaniu na tego typu biżuterię w Rosji. Stworzy szereg kolekcji, których konstrukcja będzie koncentrować się na rosyjskich kobietach, i zaoferuje je na rynku w najbliższej przyszłości.




2 komentarze:

  1. OOOOOOO!!!! Dziękuję Ci odmienianie słowa sutasz!!!!! Ps. Monika powiedz mi skąd tak obszerne informacje o historii biżuterii sutasowej? Nie chcę wyjść na ignorantkę ale kto to jest Michal Negrin i Dori Chenderi oraz czy możesz pokazać przykłady ich prac w hafcie sutaszem w biżuterii. Zastanawiam się też czy nie warto by było oddzielić historii naszywania sutaszu na ubrania i biżuterii z sutaszu???

    OdpowiedzUsuń
  2. Bardzo proszę :)
    Kiedyś potrzebowałam krótkiej historii sutaszu do TV, uruchomiłam Google i znalazłam na rosyjskiej stronie :)
    Michal Negrin to projektant http://www.michalnegrin.com/
    Chodziło oczywiście o Dori Csengieri, mały błąd.
    Pewnie byłoby warto oddzielić historię naszywania sutaszu i biżuterii, wcześniej nie wpadłam na taki pomysł. Dziękuję

    OdpowiedzUsuń